فارسی
چگونه حافظه ایمنی در مغز به آلزایمر منجر می شود؟
یک مطالعه جدید نشان می دهد که میکروگلیا(سلول های ایمنی سیستم عصبی مرکزی) می تواند “التهاب” را به خاطر داشته باشد. این “حافظه” بر روی چگونگی واکنش سلول ها به محرک های جدید و مقابله با پلاک های سمی در مغز که نشانگر بیماری آلزایمر است، اثر می گذارد.
?میکروگلیا یا “سلول ایمنی اولیه سیستم عصبی مرکزی” گاهی اوقات به عنوان سلولهای “آشغال جمع کن” نیز شناخته می شود.
?به عنوان یک بازیگر کلیدی در سیستم ایمنی مغز، میکروگلیا به محل عفونت و یا آسیب دیدگی گسیل می شود، جایی که با مواد سمی و بیماری زا مبارزه می کند و از شر سلول های بی فایده خلاص می گردد.
?با این حال، این سلول ها در اختلال تباهی سلول های مغزی(نورودژنراتیو) مانند بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون، سکته مغزی ایسکمیک و آسیب های مغزی آسیب دیده نقش منفی دارند.
?به عنوان مثال، یک مطالعه اخیر نشان داد که وقتی میکروگلیاها بیش از حد فعال اند، حریصانه پلاک های سمی به وجود آورنده آلزایمر را در امتداد سیناپس ها می بلعند.
?علاوه بر این، میکروگلیاها برای مدت زمانی بسیار طولانی (بیش از 2 دهه) با دیگر سلول ها زنده می مانند.
?همچنین، دانشمندان دریافتند افرادی که در طول زندگی از بیماری های عفونی و التهاب رنج برده اند، بر شدت آلزایمر آن ها، بعدا تاثیر می گذارد.
?روی هم رفته، این مشاهدات باعث شگفتی دانشمندان شده است که حافظه ایمونولوژیک در “میکروگلیای دیرزی” با خطر بیماری آلزایمر ارتباط دارد.
میکروگلیا می تواند “التهاب” را به خاطر داشته باشد. این “حافظه” بر روی چگونگی واکنش سلول ها به محرک های جدید و مقابله با پلاک های سمی در مغز که نشانگر بیماری آلزایمر است، اثر می گذارد.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.