آیا خوردن ماهیِ بیشتر، از پارکینسون جلوگیری می کند؟
طبق آخرین تحقیقات، یک ماده شیمیایی که معمولا در ماهی یافت می شود، ممکن است از بیماری پارکینسون جلوگیری کند.
این تیم پژوهشی همچنین یک مکانیسم منحصر به فرد را کشف می کند که می تواند به طراحی داروهای بهتر برای حمله به بیماری های تباهی سلول های عصبی مغزی(نورودژنراتیو) کمک کند.
در طول دهه ها، تعداد زیادی از تحقیقات به بررسی این پرداخته اند که آیا خوردن ماهی بیشتر می تواند به کاهش خطر ابتلا به زوال عقل و بهبود سلامت شناختی کمک کند یا نه. اسیدهای چرب امگا در ابتدا به عنوان مواد شیمیایی محافظت توان عصبی شناخته شده اند، اما مطالعات علمی برای حمایت از این نظریه تاکنون ارایه نشده اند.
گرچه بسیاری از شرکت های بازاریابی علنا مکمل های امگا را به عنوان ماده جلوگیری از زوال عقل تیلیغ می کنند و مدعی اند که ذهن ما را برای مدت طولانی تری چالاک نگه می دارد، اما دانش کنونی این ادعا را پشتیبانی نمی کند.
بنابراین، چه ترکیبی در ماهی به مغز ما کمک می کند؟ با توجه به آخرین مطالعه پاسخ این پرسش، پروتئینی به نام “پاروالبومین” می باشد.
پاروالبومین(یک پروتئین کلسیم باند) در مقادیر زیاد در بسیاری از انواع ماهی ها، به ویژه در بافت ماهیچه ای وجود دارد. این پروتئین شایع ترین عامل ایجاد واکنش های آلرژیک در افراد دارای آلرژی به ماهی به حساب می آید.